WYPOCZYNEK WŚRÓD ZIELENI
| Jednym z ładniejszych z całą pewnością elementów ogrodu skalnego jest murek kwiatowy. Niezawodny, bo łatwiejszy do budowy i pielęgnacji niż skalna rabata czy skarpa. Zajmuje też mniej miejsca, a nawet powiększa powierzchnię ogródka. Żeby mogły rosnąć w nim byliny skalne, potrzebne są w tym murku szczeliny wypełnione ziemią. Murek nie może być pionowy lecz lekko odchylony ku tyłowi, by cała jego powierzchnia mogła być zwilżana przez deszcz. Nie powinny być zbyt wysokie do 60 cm. Dwustronne i wyższe murki muszą być wzmacniane zaprawą murarską. W ostatnim czasie bardzo często możemy spotkać ogródki skalne powiązane ze zbiornikami wodnymi, do których z kaskady spływa woda. Boki kaskady obłożone kamieniami mogą być traktowane jako ogród skalny lub jako murki obsadzone roślinami skalnymi. Uroda ogródka skalnego nie zależy od jego wielkości, tylko od zestawu roślin i troski o nie. Bylin skalnych jest bardzo dużo, ale godnymi polecenia są np.: Rojnik pajęczynowaty - bardzo wytrzymały na upały i suszę. Dębik ośmiopłatkowy – efektowna, płożąca o wszechstronnym zastosowaniu krzewinka, ma błyszczące liście, białe kwiatki i ozdobne owoce. Zawciąg nadmorski – roślina niewybredna. Jej kępki szybko tworzą piękny kobierzec. Wawrzynek główkowy – mała płożąca krzewinka niezbędna i niezastąpiona w każdym „skalniaku”. Aster alpejski – zachwyca wiosennymi kwiatami na rabatach i stromych zboczach. Sasanka zwyczajna –to pierwszy zwiastun wiosny. Nie lubi gleby zbyt żyznej i ciągłego podlewania. Goździk alpejski – jest mile widziany w każdym ogródku skalnym, bo pięknie kwitnie i pachnie. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania roślin skalnych jest ich podział (wiosna lub z końcem lata), by przed zimą dobrze się zakorzeniły. W czasie wegetacji trzeba je czasem podkarmić, ale z umiarem, niech lepiej rosną mniej bujnie, za to pięknie kwitną. W ogródkach skalnych mają zastosowanie również drzewa i krzewy iglaste. Pojedynczo, czyli jako tzw. solitery, mogą być sadzone krzewy o wysmukłej , piramidalnej lub kolumnowej koronie, np. niektóre odmiany cyprysika Lawsona (Elwoodii), cyprysika groszkowego (Boulevard), jałowca pospolitego (Compressa, Hibernica, Suecica) jałowca skalnego (Skyrocket), cisa pospolitego (Fastigiata, Fastigiata Aurea), oraz cisa pośredniego (Hicksii). W ogródkach skalnych można sadzić pojedynczo wszystkie niskie, regularnie rosnące, stożkowate, kuliste i półkuliste gatunki i odmiany, ale także krzewy niskie, nieregularnie rosnące i niezbyt szeroko rozrastające się. Najbardziej typową grupą, odpowiednią do sadzenia w ogródkach skalnych, są płożące się krzewy niskie. Odpowiednie są przede wszystkim odmiany jałowca płożącego(Blue Carpet, Blue Star) modrzewia europejskiego (Repens), mikrobiota i niektóre odmiany świerka pospolitego (Pumila, Repens). |
Po wyznaczeniu miejsca i wykopaniu dołu dokonujemy pomiaru, aby kupić folię o właściwych rozmiarach. - Najprościej wykorzystać do tego sznur. Mierzymy najdłuższe i najszersze miejsca kładąc sznur na brzegu, opuszczając go przez półki i dno aż do przeciwległego brzegu. Do tak ustalonego wymiaru dodajemy po 30 cm z każdej ze strony na założenie. - Przed rozłożeniem folii w wykopie zabezpieczamy podłoże. Już przy kopaniu, ręcznie usuwamy kamienie i inne zanieczyszczenia, a gotowy otwór wykładamy specjalnym filcem, piaskiem lub papą. - Folię rozkładamy nad wykopem tak, aby dotykała najgłębszej jego części. Brzegi płachty obciążamy kamieniami – ale nie naciągamy – i wlewamy wodę. Ciśnienie i ciężar ułoży folię na półkach i dociśnie ja do brzegów wykopu. Fałd nie likwidujemy – w zagłębieniach rozwiną się pożyteczne mikroorganizmy. Brzegi folii wywijamy na zewnątrz, przysypujemy ziemią (kamieniami), piaskiem i dekorujemy. Nie używamy kamieni wapiennych – nadmiar wapnia jest szkodliwy dla roślin i ryb. Alternatywą dla folii są zbiorniki z żywic epoksydowych (są nietoksyczne) Wprawdzie to ich producent narzuca kształt oczka, ale za to łatwiej je montować. Baseny epoksydowe umieszczamy w wypoziomowanym, nieco większym wykopie i powoli wokół zamulamy. Gotowe baseny mają już naturalnie wyprofilowane półki do uprawy roślin. Najstarszym materiałem do budowy oczka jest glina. Można je łatwo wykonać samemu, bez większych kosztów, lecz sposób ten ma sporo wad. Zbiornik taki jest m.in. wrażliwy na wysychanie, stąd stale musi być wypełniony wodą,. A jego ściany łatwo przerastają korzenie roślin. Natomiast lepiej nie budować basenu z betonu, bo łatwo pęka i nie lubi mrozu. Takie oczko trzeba starannie zaplanować i wybrać wysokiej klasy beton, a do dużego zbiornika żelbeton. |
Artykuły prasowe o tematyce ogrodniczej drukownane w latach 2004-2006
w Kurierze Porannym i Gazecie Współczesnej przez Jerzgo Gwoździeja.